دانلود پاورپوینت بررسی موزه ایران باستان | آندره گدار دارای نقشه
 
 
ایده ی طراحی موزه ی ایران باستان در زمان وزارت علی اصغر حکمت شکل گرفت. طراحی موزه به آندره گدار واگذار شد و او به سال ۱۳۱۳ خورزشیدی نقشه های ساختمان را تهیه کرد. ساختمان موزه در سال ۱۳۱۶ خورشیدی به اتمام رسید و ریزه کاری های داخلی و نصب ویترین ها و چیدن اشیاء و تهیه ی زیرنویس برای انها و سایر موارد فنی نیز دوسال طول کشید و موزه رسما در سال ۱۳۱۸ خورشیدی افتتاح شد. ساختمان اصلی موزه ایران باستان در فضایی به وسعت ۱۱۰۰۰ مترمربع با معماران محلی به نام های حاج عباسعلی معمار و استاد مراد تبریزی در دوقسمت مجزا ساخته شده است. قسمت نمایشگاهی که ساختمانی سه طبقه است و در بخش جنوبی قرار دارد و ساختمان اداری که بنایی چهار طبقه و بدون زیر زمین است و در قسمت شمالی محوطه قرار دارد. به جز ایوان ورودی که رفیع و عمیق است و یک چهارم طول ساختمان را به صورت فضایی نیمه باز مجزا اختصاص داده بقیه ی ساختمان در دو طبقه روی زمین و یک و نیم طبقه در زیر زمین طراحی شده است. بخش اداری موزه ساختمانی چهار طبقه است که دور حیاط مربع شکلی در سه سمت شرق و غرب و جنوب چیده شده است. سمت شمال حیاط فاقد ساختمان است و این حیاط به حیاط اصلی شمالی بنا که محوطه ی انبارها و پارکینگ به حساب می اید متصل می شود. بنابراین ساختمان اداری فرم نعل اسبی دارد که سمت باز ان در طرف شمال قرار گرفته است.
 
طرح موزه ی ایران باستان بسیار ساده و موجز است و درنگاه اول می توان مکعب مستطیلی را دید که تنها فضای جالب ان نمای اصلی این مکعب مستطیل است که با اقتباس از تاق کسری در مدائن ساخته شده است. به جز ایوان ورودی که تمامی ارتفاع ساختمان را در یک طبقه در بر می گیرد سایر سطوح جانبی این مکعب مستطیل پوشیده از پنجره های متعدد است که در داخل سطوح آجری استقرار یافته اند. تنها عنصر شاخص موزه ی ایرا باستان ایوان ورودی ان است به عبارتی این ساختمان چیزی نیست الا طراحی یک سردر. هم سو با موزه ایران باستان می توان حس باستان گرایی را در طراحی حافظیه شیراز مشاهده کرد. گدار در سال ۱۳۱۶ خورشیدی (سال اتمام بنا) یادمان بنای حافظ را با الگوبرداری از عناصر معماری اسلامی – ایرانی به صورت کلاه فرنگی در وسط باغی سرسبز اجرانمود.